Peter Paul Rubens, Torso Belvedere

Een kathedraal van een lijf. Niet iedereen kan het zeggen, maar de Torso Belvedere heeft recht van spreken. Het beeld uit de eerste eeuw voor Christus gold in Rubens’ tijd als toonbeeld voor het menselijk lichaam.

Rubens tekende het beeld na als model voor gehurkte of rustende atleten in zijn schilderijen. Hij was zeker niet de enige die een ‘kopietje’ nam. Ook andere kunstenaars lieten zich inspireren door het eeuwenoude werk, later genoemd naar de plek waar het staat: de Belvederetuin achter het Vaticaans paleis in Rome.  

  De Italiaanse hoofdstad was het hoogtepunt van Rubens’ reis door het cultureel rijke schiereiland. Vol overgave stortte hij zich op de overblijfselen van de klassieke oudheid en het werk van de grote Italianen. Vooral in de Eeuwige Stad draaide Rubens overuren. Nauwgezet kopieerde hij zoveel mogelijk en legde hij elk detail vast.

Ook de tekening van de Torso Belvedere is zeer waarheidsgetrouw: het beeld van een fors gespierde man met afgebroken hoofd, armen en benen, zittend op een dierenvacht over een rotsblok. Rubens neemt zelfs de Griekse inscriptie op de sokkel over. Hét bewijs dat hij niet alleen de houding wilde vastleggen, maar oprecht gepassioneerd was door kunst en archeologie.

Naast beelden gebruikte Rubens ook tekeningen van oude meesters als basis voor zijn werk. Doorheen de jaren bouwde hij een indrukwekkende collectie uit. Hij ging er creatief mee aan de slag om zijn eigen ideeën en technieken uit te testen. Soms gebruikte hij ze ook als oefenmateriaal bij de opleiding van leerlingen in zijn atelier.